«Χάραμα»

Η Ελένη Δήμου, ο Γιώργος Ξηντάρης, η Κατερίνα Τσιρίδου, ο Σωτήρης Παπατραγιαννης και ένα σπουδαίο επιτελείο μουσικών παρουσιάζουν μια «Μουσικό Κινηματογραφική παράσταση» (Μusic Documentary Clip) βασισμένη στο χρονικό της κατοχικής Αθήνας μέσα από ορόσημες αλλά και παραμερισμένες σελίδες της ιστορίας, όπως ζυμώθηκαν και χαράχτηκαν στα προσφυγικά, στις μάχες των γειτονιών, στις ταβέρνες,
στα εκτελεστικά αποσπάσματα και στα μπουντρούμια της Κομανταντούρ.

Ένα μουσικό θυμίαμα από αίμα και μελάνη μιας εποχής σκληρής επιβίωσης και θυσιαστικής αντίστασης εμπνευσμένο από εκείνους τους άσημους και γνωστούς Ρωμιούς που διατήρησαν σαν ιερό κειμήλιο τον κυτταρικό μας πολιτισμό… την Ελευθερία, την Αλληλεγγύη, το Γλέντι και το Σεβντά!
 
Μια μουσική ανθολογία από τη Ρεμπέτικη και Σμυρναίικη σχολή έως αρχοντορέμπετικα και οπερετίστικα εποχής… Τα «Παιδιά της Ελλάδος» του Σουγιούλ και Τραιφόρου και το «Πόσο λυπάμαι» ερμηνευμένο από την Αθάνατη Σοφία Βέμπο, αγκαλιάζουν τα «Αντιλαλούνε τα βουνά» και «Της Γερακίνας γιος» του Βασίλη Τσιτσάνη. «Άστε με λοιπόν να πιώ» του Μάνου Χατζηδάκι συναντούν τους «Σαλταδόρους» του Μιχάλη Γενίτσαρη και το «Απομεσήμερο Καισαριανής» του Σταύρου Ξαρχάκου σε ένα μουσικό διάλογο πολιτισμού και ιστορίας.

Μελωδικές γραμμές κινηματογραφικής γραφής που μεταφέρουν τον λόγο και την εποχή σε ένα επιτραπέζιο τραγούδισμα που ευωδιάζει πεντάγραμμα από θυσία, ανοιχτοσύνη, μόχθο, αμπέλι και ελιά… όπως το τραπέζωμα της Μάνας μας Ελλάς!
 
«Σςςς! Παρακαλώ κάντε ησυχία, ξεκινάει η ταινία…
 
Κυριακή του Θωμά 27 Απριλίου του 1941 εισβάλουν οι Γερμανοί στην Αθήνα…
Η Γαβριέλα των Εξαρχείων ξυπνά πλημμυρισμένη στα αίματα από το κουφάρι του ονειρικού τσολιά που γκρεμοτσακίστηκε από το Βράχο… Στο καφενείο των Αμπελοκήπων υπογράφεται η παράδοση της πόλης… Αυτοκτονεί η Πηνελόπη Δέλτα… Η Δασκάλα της Καισαριανής γράφει στον τοίχο το πρώτο αντιστασιακό σύνθημα…Ο Νικολάκης παίρνει το ξύλινο σπαθί και τραβάει για το μεγάλο ρεσάλτο… Παραδίδουν την Ακροναυπλία στους κατακτητές… Η Άννα χαράζει το όνομα της και ένα ακιδογράφημα στα μπουντρούμια της Κοραής 4…
 
Ο σκηνοθέτης άνοιξε το πακέτο και τράβηξε δυο τσιγάρα. Το ένα το έβαλε στο στόμα του και το άλλο στο δικό μου. Ένα ξεραμένο χαρμάνι σαράντα ετών. Έβγαλε τον αναπτήρα και άναψε τα Santé. Πήραμε μια βαθιά τζούρα και κλείσαμε τα μάτια μας. Ζαλιστήκαμε από το βαρύ φορτίο που κουβαλούσε αυτό το πακέτο. Μας μέθυσε πόνο. Μας λύγισε τα γόνατα από την πίσσα. Μας έκανε να βήξουμε τον καρκίνο της ιστορίας. Η φωνή της Βέμπο αντηχούσε στα στήθια μας. Τα χέρια μας παίρναν δειλά-δειλά τον ανήφορο και την ανάταση. Τα πόδια μας άρχισαν να βηματίζουν στον απτάλικο ρυθμό του Τσιτσάνη. Οι φιγούρες απλές και δωρικές. Χορέψαμε αργά και αντικριστά σαν τους πολεμιστές του Χρέους και της Ειρήνης!»
 
Βασισμένο στο Μυθιστόρημα & CD «Χάραμα Καισαριανής» του Γιάννη Τσιαντή από τις εκδόσεις Μετρονόμος 2023.